مقاله آزمون‌های حاملگی

امروزه برای انواع تست های حاملگی، كیت های ارزان قیمتی در دسترس هستند كه سریعاً یعنی در عرض 3 الی 5 دقیقه با صحت و دقت زیاد جواب می دهند. بسیاری از آزمون های دیگر به صورت كیت های در بازار موجودند، ولی هر كدام وابسته به همان اصل كلی است: شاسائی hCG (یا یك لیست یونیت آن) توسط یك آنتی بادی ضد مولكول hCG  یا اپی توپ های بتا ساب یونیت آن . تقریباً 15 سال قبل، Bandi و همكارانش (1987) دریافتند كه 39 تست حاملگی از طریق ادرار در سال 1986 در بازار موجودد بودند.

Cole و Kardana (1992) مشاهده كردند كه در سال 1991 بیش از 50 كیت تجاری برای اندازه گیری hCG متشكل از زیرمجموعه های آلفا و بتا هستند، اینكه دو زیرمجموعه هر كدام از مولكول ها را می‌توان تفكیك و تخلیص نمود، 

روش های ایمونواسی بدون استفاده از مواد رادیوایزوتوپ

در بسیاری از اتكنیك های ایمونواسی، اصل مهار آگلوتیناسیون ، یعنی جلوگیری از فلوكاولاسیون ذرات پوشیده از hCG (بعنوان مثال ذرات لاتكس كه hCG به صورت كووالان به آنها متصل شده باشد) مورد استفاده قرار می‌گیرد. كیت های موجود در بازار حاوی دو ماده واكنش دهنده می باشند.

یكی از آنها سوسپانسیون ذرات لاتكس پوشیده از hCG یا دارای پیون كوواالان با hCG و دیگری حاوی محلولی از آنتی بادی hCG است. برای مشخص ساختن وجود hCG، یك قطهر از ادرار با قطره ای از محلول حاوی آنتی بادی بروی یك لام شیشه‌ای سیاه آمیخته می‌شود. 

الایزا enzyme-linked immounosorbent assay

این روش برای تعیین مقادیر بسیار ناچیز هورمون، مناسب است. درتست الایزا یك آنتی بادی منوكلونال متصل به یك پایه جامد (معمولاً پلاستیك) به hCG موجود در نمونه مورد آزمایش متصل می شود، سپس آنتی بادی دوم اضافه می‌شود تا hCG را به حالت «ساندویچ» درآورد، 

ایمونواسی hCG با استفاده از مواد رادیوایزوتوپ

در رادیوایمونواسی (RIA) كلاسیك، از iodo hCG ] I¹²⁵ [ به عنوان لیگاند نشان دار شده برای آنتی بادی های ضد hCG‌ استفاده می‌كنند. این روش متكی به جابجایی یا رقابت hCG غیرنشان دار با لیگاند نشان دار در نمونه بیولوژیك مورد آزمایش می‌باشد. در رادیوایمونواسی، [I¹²⁵] hCG iodo «آزاد» و «متصل شده» را تفكیك می‌كنند و رادیواكتیویته نوع غیرمتصل (آزاد) را اندازه می گیرند. 

روشهای ایمونورادیومتریك (IRMA)

 در وش ایمونورادیومتریك (IRMA) به جای لیگاند (hCG) از آنی باید به مقدار فراوان (محل های اتصال به آنتی ژن) به عنوان ماده نشاندار استفاده می‌كنند. یك راه استفاده از دو آنتی بادی است كه اپی توپهای جداگانه ای را بروی hCG تشخیص می دهند.

فعالیت قلب جنین: سمع یا مشاهده ضربانات قلب جنین، تشخیص حاملگی را به یقین می رساند. ضربانات قلب جنین را از طریق سمع با فتوسكوپ مخصوص با استفاده از «اصل داپلر» اولتراسوند و با كمك سونوگرافی می توان مشخص ساخت.

ضربان قلب جنین را با سمع از طریق یك استتوسكوپ، می توان بطور متوسط در هفته 17 حاملگی و تقریباً در همه موارد در هفته 19 حاملگی در خانم هایی كه چاق نیستند تشخیص داد. (Jimenez و همكاران، 1979) در این مرحله و پس از آن، تعداد ضربانات قلب جنین بطور طبیعی بین 120 الی 160 ضربان در دقیقه است و به صورت یك صدای دو گانه كه شبیه تیك تیك ساعت زیر یك بالش است، شنیده می شود.

در ماههای آخر حاملگی، اغلب صداهایی غیر از صدای قلب جنین نیز شنیده می‌شود كه شایعترین آنها عبارتند از:

1- سوفل فونیك (بند ناف)،

2- سوفل رحمی،

3- صداهای ناشی از حركات جنین،

4- نبض مادر،

5- صدای غلغل گاز در روده‌های زن.